Συμπέρασμα που προκύπτει από νέα έρευνα, επικεφαλής της οποίας Έλληνας νευροεπιστήμονας.
Και μάλιστα, όχι απλά οι εφιάλτες μας κάνουν καλό, αλλά συγκεκριμένα μας προετοιμάζουν για τα κακώς κείμενα της ζωής. Έτσι, ο εγκέφαλος μας δεν θα υποστεί τραγικό και ίσως μη αναστρέψιμο σοκ σε περίπτωση κάποιου τρομακτικού ή θλιβερού γεγονότος.
ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ Η ΕΡΕΥΝΑ
Ζητήθηκε από 18 εθελοντές να φορούν ειδικά ακουστικά εγκεφαλογραφήματος, κατά τη διάρκεια του ύπνου. Στη συνέχεια οι ερευνητές τους ξυπνούσαν πολλές φορές τη νύχτα για να τους κάνουν μια σειρά από ερωτήσεις σχετικά με το όνειρο τους και άν περιλάμβανε φόβο. Ακολούθησε η σύγκριση απαντήσεων και της καταγραφής της δραστηριότητας του εγκεφάλου, στα ακουστικά.
Διαπιστώθηκε, ότι κατά τη διάρκεια των «τρομακτικών» ονείρων, δύο περιοχές των εγκεφάλων ήταν ιδιαίτερα δραστήριες: η νησίδα και ο φλοιός του κόλπου.
Η νησίδα την ημέρα συμμετέχει στον εντοπισμό και την αξιολόγηση των συναισθηματικών απαντήσεων, ενώ ο φλοιός του κόλπου, είναι υπεύθυνος για την προετοιμασία της σωματικής αντίδρασης στις απειλές!
“Οι εφιαλτες ισχυροποιουν τον εγκεφαλο μας εναντι των δυσκολιων της ζωης”
“οσοι βλεπουν εφιαλτες ειναι περισσοτερο προετοιμασμενοι”
Στο δεύτερο μέρος της μελέτης, 89 συμμετέχοντες κρατούσαν ένα «ημερολόγιο ονείρων» για μια εβδομάδα και στη συνέχεια κατά τη διάρκεια μιας μαγνητικής τομογραφίας, κλήθηκαν να δουν σειρά δυσάρεστων εικόνων. Όσοι έγραψαν στο ημερολόγιό τους ότι είχαν πολλά τρομακτικά όνειρα, αντέδρασαν λιγότερο στις εικόνες. Δηλαδή, προκάλεσαν μικρότερη δράση στις δύο περιοχές του εγκεφάλου, τον φλοιό του κόλπου και τη νησίδα, και στην αμυγδαλή – το «κέντρο φόβου» του εγκεφάλου – από εκείνους που ανέφεραν λίγα ή καθόλου τρομακτικά όνειρα. Επιπλέον, οι συμμετέχοντες που είχαν περισσότερους εφιάλτες, έδειξαν μεγαλύτερη δραστηριότητα στον μετωπιαίο προμετωπιαίο φλοιό, μια περιοχή του εγκεφάλου που είναι γνωστό ότι μειώνει την αντίδραση του φόβου.
Ύστερα από αυτή την εξέλιξη το “νά ‘χεις μια νύχτα κακή ψυχρή και ανάποδη”, ίσως αποτελέσει στο μέλλον μια ευχή από καρδιάς.
ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΕΡΟΓΑΜΒΡΟΣ
Ο Λάμπρος Περόγαμβρος είναι ανώτερος ερευνητής Ψυχιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης και στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν-Μάντισον.
Το 2017 πήρε μέρος σε μία μεγάλη έρευνα που επιβεβαίωσε ότι τα όνειρα δεν συμβαίνουν μόνο στη φάση REM (ταχεία κίνηση των ματιών) του ύπνου, αλλά και στη φάση μη-REM, όταν η εγκεφαλική δραστηριότητα είναι πιο αργή.
Το έργο του επικεντρώνεται στην έρευνα των νευρικών συσχετισμών και της φαινομενολογίας των ονείρων και των εφιαλτών. Ερευνά επίσης το πώς ο ύπνος και τα όνειρα συμμετέχουν στη ρύθμιση των συναισθημάτων και στις διαδικασίες ενοποίησης της μνήμης, με στόχο την κατανόηση της πιθανής λειτουργίας του ονείρου. Ερευνητικός τομέας του και η θεραπεία της αϋπνίας καθώς και η αλληλεπίδραση μεταξύ ύπνου και νευροψυχιατρικών διαταραχών.
info
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο :Geneva university
