Fb. In. Tw.

ΟΙ ΕΝΕΣΕΙΣ ΑΔΥΝΑΤΙΣΜΑΤΟΣ ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΠΕΠΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Ποτέ ξανά κάποιο φάρμακο δεν είχε τόση μεγάλη λίστα αναμονής! Οι ενέσεις αδυνατίσματος ήρθαν μεν για να μείνουν, ωστόσο φαίνεται πως θα μας προβληματίσουν αρκετά, καθώς από τους πρώτους κι όλας μήνες εφαρμογής τους, ενοχοποιούνται για προβλήματα στο πεπτικό σύστημα. αδυνατίσματος
Σύμφωνα με νέα ανάλυση δεδομένων σε 5.411 ασθενείς, τα φάρμακα απώλειας βάρους που μιμούνται την ορμόνη GLP-1 (πεπτίδιο που μοιάζει με γλυκαγόνη-1) προκειμένου να καταστέλλουν την όρεξη, ενδέχεται επίσης να προκαλούν μια ποικιλία πεπτικών προβλημάτων. Η μελέτη διαπίστωσε αυξημένο κίνδυνο παγκρεατίτιδας, γαστροπάρεσης και εντερικής απόφραξης σε ασθενείς που τα χρησιμοποίησαν, σε σύγκριση με άλλα που δεν ενεργοποιούν τις ίδιες χημικές οδούς.αδυνατίσματος

Πράγματι, ο κίνδυνος εμφανίζεται αυξημένος γι΄ αυτά τα φάρμακα, στην πραγματικότητα όμως εξακολουθεί να είναι σχετικά μικρός και πάντως δεν παρουσιάζει μεγάλη απόκληση από εκείνον που διατρέχουν οι ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν τα φάρμακα που δεν βασίζονται στην ορμόνη GLP-1.
Πιο συγκεκριμένα, το 0,80% των ατόμων που έλαβαν Saxenda (θεραπεία GLP-1) ανέφερε απόφραξη του εντέρου, ενώ την ίδια παρενέργεια παρουσίασε το 0,17% όσων έλαβαν το Contrave (ένα μη GLP-1 φάρμακο). 
Ωστόσο, τα ποσοστά τετραπλασιάζονται εκτός έρευνας καθώς μιλάμε για έναν ολοένα αυξανόμενο αριθμό ατόμων που λαμβάνουν πλέον αυτά τα φάρμακα.

 

ΤΟ ΟΦΕΛΟΣ ΔΕΝ ΥΠΕΡΤΕΡΕΙ ΤΟΥ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Η συνθήκη βάση της οποίας χορηγούνται τα φάρμακα, δηλαδή “το όφελος να υπερτερεί του κινδύνου” φαίνεται ότι σε αυτή την περίπτωση δεν ισχύει πάντα. Είναι γεγονός ότι το GLP-1 χορηγήθηκε στους διαβητικούς, επειδή ακριβώς μπορεί να διαχειριστεί τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Εντούτοις, στη μελέτη συμμετείχαν και αρκετοί παχύσαρκοι ασθενείς που δεν είχαν διαβήτη και οι οποίοι επίσης εμφάνισαν σοβαρά πεπτικά ζητήματα. Είναι κατανοητό, ότι τα συγκεκριμένα σκευάσματα δεν είναι τα καταλληλότερα για τη δεύτερη ομάδα, αυτή των παχύσαρκων μη διαβητικών.
Αναντίρρητα, η παχυσαρκία είναι ένα πρόβλημα που μακροπρόθεσμα μπορεί να προκαλέσει προβλήματα. Όμως δεν μπορεί να τοποθετηθεί στην ίδια με τον διαβήτη ζυγαριά, όπου η απουσία φαρμάκου μπορεί να αποβεί μοιραία για τον ασθενή, άμεσα.

Γίνεται λοιπόν σαφές, ότι τα ενέσιμα αυτά φάρμακα, όπως το Wegovy, το Ozempic, το Saxenda και το Victoza τα οποία βασίζονται στην τεχνολογία “GLP-1” επιβραδύνουν την ταχύτητα με την οποία το φαγητό περνάει από το στομάχι, διατηρώντας την αίσθηση της πληρότητας για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Κυρίως όμως δημιουργήθηκαν για να διαχειριστούν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα. Δεν είναι τυχαίο, ότι ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) στις ΗΠΑ αποφάσισε ότι το Ozempic θα πρέπει να συνοδεύεται από προειδοποίηση σχετικά με το πλήθος των “γαστρεντερικών διαταραχών” που έχουν αναφερθεί από τους χρήστες του φαρμάκου.

«Δεδομένης της ευρείας χρήσης αυτών των φαρμάκων, οι ανεπιθύμητες ενέργειες, αν και σπάνιες, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη από ασθενείς που σκέφτονται να χρησιμοποιήσουν τα φάρμακα για απώλεια βάρους, επειδή ο λογισμός κινδύνου-οφέλους για αυτήν την ομάδα μπορεί να διαφέρει από εκείνους που τα χρησιμοποιούν για διαβήτη. », γράφουν οι ερευνητές στη δημοσιευμένη εργασία τους.

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο περιοδικό JAMA.

"προελαυνει" η σεμαγλουτιδη!

Σύμφωνα με το CNN, ένα επιβλητικό 1,7% των Αμερικανών, περίπου 5,68 εκατομμύρια άνθρωποι, έχουν συνταγογραφηθεί με φάρμακα σεμαγλουτίδης το 2023

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ

Τα φάρμακα αυτά μαζί με τους αναστολείς της DPP-4 ανήκουν στην κατηγορία των ινκρετινικών αγωγών. Είναι ενέσιμα φάρμακα που χορηγούνται με ειδικά συστήματα χορήγησης (πένες) μία φορά κάθε 24 ώρες ή μία φορά κάθε 7 ημέρες. Είναι ισχυρά υπογλυκαιμικά φάρμακα: Όσο πιο υψηλή είναι η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, τόσο πιο πολύ αποδοτικά είναι, με παράλληλο ελάχιστο κίνδυνο υπογλυκαιμιών.

Το ινκρεττινικό φαινόμενο: Η ορμόνη GLP-1 που εκκρίνεται από τα κύτταρα του γαστρεντερικού σωλήνα κάθε φορά που τρώμε, επικοινωνεί με το τα β-κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν ινσουλίνη, ευοδώνοντας την έκλυση της, με τελικό στόχο να απορροφηθούν τα σάκχαρα της τροφής εντός των κυττάρων και να μην παραμείνουν ανεβασμένα και ανεκμετάλλευτα στο αίμα, δημιουργώντας υπεργλυκαιμία. Στα άτομα με ΣΔ τύπου 2 το φαινόμενο αυτό είναι διαταραγμένο, με συνέπεια την επιδείνωση της υπεργλυκαιμίας. Με τα GLP-1 ανάλογα και αγωνιστές των υποδοχέων στην ουσία αποκαθιστούμε την ενδογενή έλλειψη αυτών των ορμονών – και μάλιστα σε πολύ υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με το «φυσιολογικό» – οπότε «διορθώνεται» το διαταραγμένο ινκρετινικό φαινόμενο και άρα βελτιώνεται ο μεταβολισμός της γλυκόζης και αποκαθίσταται η ευγλυκαιμία.

Τα φάρμακα αυτά χωρίζονται σε 2 υποκατηγορίες:

GLP-1 ανάλογα, με πολύ υψηλή μοριακή ομοιότητα με την ενδογενή ορμόνη GLP-1 του οργανισμού, που με κατάλληλες μετατροπές στο μόριο είναι ανθεκτικά στη διάσπαση από την DPP-4, και επομένως έχουν μακρό χρόνο δράσης. Εκπρόσωποι που υπάρχουν σήμερα (25/04/2022) στη χώρα μας είναι η Λιραγλουτίδη (χορηγούμενη άπαξ ημερησίως υποδόρια), η Ντουλαγλουτίδη και Σεμαγλουτίδη (χορηγούμενα άπαξ εβδομαδιαίως υποδόρια)
Αγωνιστές των υποδοχέων του GLP-1, που έχουν σημαντικές δομικές διαφορές με το ενδογενές GLP-1, παρόλ’ αυτά μπορούν να συνδεθούν στους υποδοχείς του GLP-1 στα διάφορα όργανα του οργανισμού, εκλύοντας τις σχετικές παθοφυσιολογικές δράσεις. Εκπρόσωποι που υπάρχουν σήμερα (25/04/2022) στη χώρα μας είναι η Λιξισενατίδη (χορηγούμενη άπαξ ημερησίως υποδόρια) και η Εξενατίδη LAR (χορηγούμενη άπαξ εβδομαδιαίως υποδόρια)

ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ;

Τα GLP-1 ανάλογα και αγωνιστές των υποδοχέων ανήκουν στα λεγόμενα «έξυπνα ινσουλινοεκκριτικά φάρμακα», τονίζοντας το γεγονός ότι προκαλούν έκκριση από τα β-κύτταρα του παγκρέατος μόνο εφόσον φάμε (τροφή μέσα στο έντερο), ενώ δεν δρουν ινσουλινοεκκριτικά όταν το έντερο είναι άδειο, προσφέροντας υψηλή ασφάλεια στο θέμα των υπογλυκαιμιών (όπως αυτές παρατηρούνται πιο συχνά π.χ. από τη χρήση των σουλφονυλουριών).

Τα φάρμακα αυτής της κατηγορίας έχουν αναδειχθεί σε πρωταγωνιστές της σύγχρονης αντιμετώπισης του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2, και όχι άδικα. Κατ’ αρχάς, από παθοφυσιολογική άποψη, τα φάρμακα αυτά δρουν στο πυρήνα του σακχαρώδη διαβήτη:

Αποκαθιστούν το διαταραγμένο ινκρετινικό φαινόμενο στο γαστρεντερικό σωλήνα
Ευοδώνουν την γλυκοζοεξαρτώμενη έκκριση ινσουλίνης από τα β-κύτταρα του παγκρέατος
Καταστέλλουν την υπεργλυκαγοναιμία που προκαλείται από τα α-κύτταρα του παγκρέατος
Αντιμετωπίζουν εν μέρει την ηπατική ινσουλινοαντίσταση
Αντιμετωπίζουν εν μέρει την περιφερική (των γραμμωτών μυών) ινσουλινοαντίσταση
Έχουν κατασταλτική δράση στα κέντρα της όρεξης του κεντρικού νευρικού συστήματος, προκαλώντας ανορεξία με αποτέλεσμα την απώλεια σωματικού βάρους. Μάλιστα, η Λιραγλουτίδη και η Σεμαγλουτίδη έχουν πάρει ένδειξη και ως φάρμακα κατά της παχυσαρκίας (ακόμα και επί τη απουσία διαβήτη), αναδεικνύντας από τη μια το πόσο σπουδαία είναι σε ανορεξιογόνο δράση και από την άλλη την ασφάλεια τους όσον αφορά στις υπογλυκαιμίες.

Από άποψη Καρδιαγγειακής ασφάλειας, και ειδικότερα για τα GLP-1 ανάλογα, υπάρχουν σημαντικότατες μελέτες (LEADER για τη Λιραγλουτίδη, REWIND για τη Ντουλαγλουτίδη και SUSTAIN-6 για τη Σεμαγλουτίδη) με επιπρόσθετο καρδιαγγειακό όφελος (πέρα από την ασφάλεια), που έχουν αναδείξει τα φάρμακα αυτά ως πρώτης επιλογής σε ασθενείς με εγκατεστημένο καρδιαγγειακό κίνδυνο (π.χ. προηγηθέν έμφραγμα του μυοκαρδίου, στεντ στα στεφανιαία, επέμβαση by pass, ισχαιμικό αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο κλπ) ή με πολλαπλούς καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου (ηλικία, υπέρταση, υπερλιπιδαιμία, κάπνισμα, παχυσαρκία, υπερτροφία της αριστεράς κοιλίας, αθηρωμάτωση των καρωτίδων κλπ).

Από τις ανωτέρω μελέτες, αναδεικνύεται επίσης ο νεφροπροστατευτικός ρόλος που μπορεί να έχουν τα συγκεκριμένα φάρμακα, κυρίως όσον αφορά στην απέκκριση λευκωματίνης στα ούρα, ενώ θετική επίδραση έχουν και στη μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος (λιπώδης εκφύλιση του ήπατος). Σχετικές μελέτες είναι ακόμη σε εξέλιξη για τη Σεμαγλουτίδη, οπότε στο σύντομο μέλλον θα έχουμε μια πιο ξεκάθαρη και σίγουρη εικόνα.

Από τα μειονεκτήματα των αγωγών αυτών, θα σημειώσουμε τις γαστρεντερικές παρενέργειες που μπορεί να παρουσιάσουν: ναυτία με τάση προς έμετο, δυσκοιλιότητα ή διάρροια, κοιλιακό πόνο, μετεωρισμό. Τα φαινόμενα, όμως, αυτά αμβλύνονται συνήθως με την πάροδο του χρόνου.

Σκευάσματα GLP-1 αναλόγων και αγωνιστών υποδοχέων που κυκλοφορούν στην Ελλάδα:
Victoza, Lyxumia (ημερησίως χορηγούμενα)
Trullicity, Ozempic (εβδομαδιαίως χορηγούμενα)
Saxenda (ημερησίως χορηγούμενο για την παχυσαρκία)
Xultophy (σταθερός συνδυασμός με βασική ινσουλίνη)

info

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο :JAMA.

Στοιχεία από: Ελληνική Διαβητολογική Εταιρεία