ΓΙΑΤΙ ΒΑΖΟΥΝ “ΛΟΥΚΕΤΟ” ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΠΑΤΙΝΙΑ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ;

Όταν πρωτοείδαμε τα ηλεκτρικά πατίνια στους δρόμους των ελληνικών πόλεων είπαμε όλοι ότι ήταν μια πολύ καλή ιδέα σε λάθος χώρα.
Να προχωράει σε λουκέτα και απολύσεις όμως, η μεγαλύτερη εταιρία ηλεκτρικών scooter στον κόσμο, ήταν το τελευταίο που θα μπορούσε να φανταστεί κανείς.
Σε Αμερική και Ευρώπη, υπάρχουν οι ειδικοί διάδρομοι για δίτροχα, όπως και νομικά πλαίσια που οριοθετούν την κυκλοφορία τους. Οι ιδανικές συνθήκες του παθιασμένου σκουτερά δηλαδή.
Τι να συμβαίνει άραγε και το εγχείρημα δείχνει να βουλιάζει και μάλιστα τώρα που στην Ελλάδα αποφασίζουμε επιτέλους να λάβουμε μέτρα;

“Η LIME, ΚΟΛΟΣΣΟΣ ΤΟΥ ΚΛΑΔΟΥ ΠΟΥ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟΛΥΕΙ ΤΟ 14% ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΒΑΖΟΝΤΑΣ ΛΟΥΚΕΤΟ ΣΕ 12 ΑΓΟΡΕΣ! ”

Το 2014 οπότε και εμφανίστηκαν δυναμικά τα «μικρο-οχήματα» με ονόματα που θυμίζουν σύγχρονη εκδοχή εκείνων που είχαν οι νάνοι στη Χιονάτη, οι περισσότεροι έβλεπαν μια λαμπρή ιδέα και ένα ανάλογο μέλλον.
Bird, Lime, Circ, Tier, Dott, Voi, Volo, Scoot, Trotti, Poppi. Οι εταιρείες εμφανίζονταν η μια μετά την άλλη, τρίβοντας τα χέρια τους από την αποδοχή του εγχειρήματος.
Πέντε χρόνια μετά, η LIME, που θεωρείται και ο κολοσσός του κλάδου, και δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα, απολύει το 14% των εργαζομένων της και βάζει λουκέτο στα καταστήματά της σε 12 αγορές!
O CEO της εταιρείας αρκέστηκε να δηλώσει πως αποφασίστηκε να εγκαταλειφθούν οι πόλεις όπου η χρήση των μικροοχημάτων, «εξελίσσεται αργά».
Μεταξύ αυτών των πόλεων, η Ατλάντα, το Φοίνιξ, το Σαν Ντιέγκο και το Σαν Αντόνιο στις ΗΠΑ , το Λίντς στην Αυστρία, η Μπογκοτά, το Μπουένος Άιρες, και ακολουθούν Μοντεβιδέο, Λίμα, Πουέρτο Βαγιάρτα, Ρίο ντε Τζανέιρο και Σάο Πάολο στη Λατινική Αμερική.
Η αλήθεια είναι σε ότι αφορά στα scooter πόλης, η αγορά στο Εξωτερικό είναι κορεσμένη. Κάποιες εταιρείες λοιπόν αποφασίζουν να βγουν από το κάδρο, μη μπορώντας να αντιμετωπίσουν το κόστος παραγωγής, λογισμικού και μπαταριών.
Σύμφωνα με την οικονομική εφημερίδα «The Information», η Lime, που βρίσκεται ήδη σε περισσότερες από 120 πόλεις ανά τον κόσμο, έχασε περίπου 300 εκατομμύρια δολάρια το 2019! Εξέλιξη, που πιθανότατα οφείλεται, κατά τον αρθρογράφο, στην υποτίμηση του αριθμού των κλοπών αλλά και του μεγάλου κόστους κατασκευών από κακή χρήση.
Αλλά είναι πραγματικά οι λόγοι μόνον οικονομικοί;

“Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ Ν.ΥΟΡΚΗΣ ΕΠΕΒΑΛΕ ΒΕΤΟ ΣΕ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΕΠΕΤΡΕΠΕ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ ΤΟΥΣ. “ΒΡΟΧΗ” ΟΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΥΝ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΑ ”

Κι αν στην αρχή υπήρξε ενθουσιασμός, πλέον Αμερικανοί και Ευρωπαίοι δείχνουν να μην θέλουν τα scooter στα… πόδια τους.
Τον Δεκέμβριο που μας πέρασε ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης, παρά τις αντιδράσεις, επέβαλε βέτο σε νομοσχέδιο που επέτρεπε την κυκλοφορία των e-scooters και των e-bikes.
Στη μηνιαία έρευνα συνδρομητών της «The Information», το 54% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι θα πρέπει να επιβληθούν ανώτατα όρια στον αριθμό των ηλεκτρικών σκούτερ και των ηλεκτρονικών ποδηλάτων.
Σχεδόν τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων συμφώνησαν ότι και τα δυο Μέσα, θα πρέπει να μπορούν να σταθμεύουν μόνο σε καθορισμένους χώρους και όχι σε πεζοδρόμια, κάτι που χαρακτηρίστηκε ιδιαιτέρως ενοχλητικό.
Κανείς, η αλήθεια είναι, δεν περίμενε «βροχή» καταγγελιών!
Μια εξέλιξη, που ενεργοποίησε άμεσα τις αρχές των μεγάλων πόλεων. Είναι χαρακτηριστικό, ότι στο Σαν Φρανσίσκο την επομένη της έρευνας, πραγματοποιήθηκε επιχείρηση «σκούπα» για την απομάκρυνση των πατινιών από τα πεζοδρόμια, ενώ αποφασίστηκε να μην δίνεται άδεια λειτουργίας σε νέες εταιρείες εάν δεν εξαντλείται το 12μηνο δοκιμαστικής χρήσης.

Ο σημαντικότερος όμως λόγος για τον οποίο φαίνεται πως τα scooter λένε (προς το παρόν; ) «αντίο» σε πολλές πόλεις, είναι οι αντιδράσεις που προκλήθηκαν λόγω της εκτόξευσης του αριθμού των τραυματισμών τα τελευταία χρόνια, από τη χρήση τους.
Στο περιοδικό της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης «The JAMA surgery» διαβάζουμε ότι οι τραυματισμοί το 2014 ήταν 6 ανά 100.000 χρηστών και το 2018 έγιναν 19 ανά 100.000. Χρησιμοποιώντας βασικά μαθηματικά καταλαβαίνουμε ότι μιλάμε για 39.000 τραυματισμούς σε διάστημα τεσσάρων χρόνων. Για ένα «άλμα» 222% τραυματισμών δηλαδή, που αφορούσε κυρίως τις ηλικίες 18-34.
Αλλά και στη Γαλλία που αποτελεί και τη μεγαλύτερη αγορά ηλεκτροκίνητων πατινιών με 15.000 να κυκλοφορούν μόνο στο Παρίσι, έχουν καταγραφεί περισσότερα από 280 επιβεβαιωμένα ατυχήματα.
Αν και κανείς δεν μπορεί να μιλήσει με σαφήνεια για τους ακριβείς λόγους τραυματισμού αυτών των σκουτεράδων, πολλοί από τους οποίους μπορεί και να τα είχαν «τσούξει», ή να μην είχαν φορέσει κράνος ως όφειλαν, ή να παρασύρθηκαν από αυτοκίνητα, οι εταιρείες φαίνονται αποφασισμένες να μην το παλέψουν. Για ένα νέο Μέσον, τα ποσοστά αυτά, κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικά είναι.
Η εξαιρετική ανάλυση της εξειδικευμένης σε start ups ρεπόρτερ Alison Griswold, η οποία υποστηρίζει ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι τα ηλεκτρικά πατίνια ήρθαν για να φύγουν (INFO), μας βάζει σε σκέψεις…
Γιατί μια εταιρεία να επενδύσει σε ένα τόσο θνησιγενές project άραγε;

“”ΑΛΜΑ” 222% ΤΩΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΩΝ ΑΠΟ ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΠΑΤΙΝΙΑ ΚΑΤΕΓΡΑΨΕ Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΝΩΣΗ, ΚΥΡΙΩΣ ΣΕ ΗΛΙΚΕΣ 18-34!”

Πιθανότατα, το κέρδος προκύπτει μόνον σε εκείνες τις πόλεις, όπου οι Αρχές είναι τόσο “ράθυμες”, όσο χρειάζεται για να μην υπάρχουν αντιδράσεις και κυρίως συμφωνίες και νομοθεσία, που θα επιβαρύνουν το κόστος. Οι εταιρείες αυτές φαίνεται πως στήθηκαν για να λειτουργούν όσο δεν υπάρχουν δημοτικά τέλη, απαίτηση άμεσου μηχανισμού συγκέντρωσης και αποθήκευσης των scooter, μελέτη βιωσιμότητας, αλλά και ανακύκλωσης, σχετική διαμόρφωση του Κ.Ο.Κ.
Έτσι, άν κατά την διάρκεια της δραστηριότητάς τους, αυτές οι “ευνοικές” συνθήκες εκλείψουν, η στοχοποίηση αλλάζει.
Κάπως έτσι έγινε παγκοσμίως, κάπως έτσι γίνεται και στην Ελλάδα.