Τα ΕΜΒΟΛΙΑ θα διανείμει ο νόμος του ισχυρού!
«Η δίκαιη διανομή του εμβολίου δεν θα επιτευχθεί τουλάχιστον τον πρώτο χρόνο», όπως υποστηρίζει ο Θοδωρής Παπαιωάννου, Καθηγητής Πολιτικής Καινοτομίας και Ανάπτυξης και Διευθυντής του Ιnnogen Institute στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο και το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, Βρετανίας.
Ήδη κάποιες χώρες έχουν δεσμεύσει μεγάλες ποσότητες από τα ΕΜΒΟΛΙΑ και των τριών εταιρειών (Pfizer/AstraZeneca/Moderna), ανεξάρτητα από τα ποσοστά που τους αναλογούν σε επίπεδο δικαιοσύνης’.
Εντωμεταξύ, καμία συμφωνία δεν υπάρχει σχετικά με το πόσα ΕΜΒΟΛΙΑ και πως θα φτάσουν στις αναπτυσσόμενες χώρες που ίσως χρειαστεί να παλέψουν πολλούς μήνες ακόμη με τον φονικό ιό.
ΠΩΣ ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΙ ΔΕΣΜΕΥΣΑΝ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΜΒΟΛΙΑ
Ο μαραθώνιος της Παγκόσμιας Επιστημονικής Κοινότητας να παρασκευάσει ΕΜΒΟΛΙΑ για την καταπολέμηση της πανδημίας μέσα σε λιγότερο από 10 μήνες, όλοι συμφωνούμε ότι είναι πρωτοφανής. Ο άθλος είναι αδιαμφισβήτητος!
Το μεγάλο ερώτημα είναι ωστόσο, αν μπορούμε να μιλάμε για δίκαιη διανομή τους. Πόσο μάλλον γνωρίζοντας ότι όταν όλοι οι άλλοι θα βρίσκονται στην αναμονή, στη Βρετανία σε κάθε πολίτη θα αντιστοιχούν 5 εμβόλια!
«Η δική μου άποψη είναι ότι δεν οδηγούμαστε σε μια δίκαιη διανομή του εμβολίου.
Οι ΗΠΑ θα λάβουν 100εκ. δόσεις. Το Ηνωμένο Βασίλειο έχει κάνει συμφωνία για την προμήθεια 40εκ. δόσεων από το εμβόλιο της Pfizer και 7εκ. δόσεων από το εμβόλιο της Moderna.
Αυτές οι συμφωνίες είναι ανεξάρτητες από εκείνη των 300ων εκ. δόσεων για διανομή στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι συμφωνίες μεμονωμένες των χωρών με τις εταιρείες παραγωγής».
ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΝ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΣΤΙΣ ΦΤΩΧΕΣ ΧΩΡΕΣ; ΟΙ ΙΣΧΥΡΟΙ ΤΟ… ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ!
Κι αν οι πλουσιότερες χώρες έχουν δεσμεύσει χιλιάδες παρτίδες, παράλληλα με αυτές που αναλογούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, φανταστείτε τι θα γίνει με τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Στη συνεδρίαση των 20 πλουσιότερων χωρών υπό τη Σαουδική Αραβία δεν ελήφθη επί του θέματος, όπως επισημαίνει ο Θοδωρής Παπαιωάννου, καμία ουσιαστική απόφαση.
«Πριν λίγες μέρες συνεδρίασε το γκρουπ των 20 πλουσιότερων χωρών, υπό την αιγίδα της Σαουδικής Αραβίας με θέμα την επίτευξη δίκαιης διανομής του εμβολίου.
Η συνεδρίαση αυτή δεν οδήγησε σε κανένα απολύτως σχέδιο.
Συνεπώς, αυτή τη στιγμή επικρατεί ένας «εθνικισμός των εμβολίων».
“Αυτή τη στιγμή επικρατεί ένας «εθνικισμός των εμβολίων».Το ερώτημα είναι αν η Pfizer/biontech Θα δεχτεί να δώσει το εμβόλιο στην Covax.”
Θοδωρής Παπαιωάννου/Καθηγητής Πολιτικής Καινοτομίας και Ανάπτυξης
Η ΤΕΧΝΙΤΗ ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΜΒΟΛΙΩΝ ΠΟΥ ΕΥΝΟΕΙ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ
Δύσκολα μπορεί κανείς να ξεχάσει την κίνηση “ματ” των ΗΠΑ μόλις λίγους μήνες πριν. Τότε, που αποφάσισε να δεσμεύσει σχεδόν όλες τις ποσότητες της Ρεμδεσιβίρης, του φαρμάκου που αρχικά θεωρήθηκε πολλά υποσχόμενο έναντι του Covid-19. Όλος ο υπόλοιπος κόσμος, έπρεπε να αναμένει την επόμενη παρτίδα.
Ο απερχόμενος Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, Ντόναλντ Τραμπ είχε συγκροτήσει τον περασμένο Απρίλιο την “Operation Warp Speed”. Μια συμμαχία της αμερικανικής κυβέρνησης και εταιρειών, με σκοπό τη γρήγορη διάθεση εμβολίων κατά του κορονοϊού, «πρώτα στην Αμερική».
Στον αντίποδα, τον περασμένο Μάιο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δημιούργησε ένα “Technology access pool”. Μια Κοινοπραξία Εθελοντικής Ευρεσιτεχνίας, με στόχο την ελεύθερη πρόσβαση στη γνώση για την παραγωγή του εμβολίου από όλους.
«35 χώρες και διάφορες εταιρείες συμμετείχαν σε αυτήν την πρωτοβουλία, όχι όμως η Phizer/Biontech. Άρα λοιπόν αντιλαμβάνεστε, ότι οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες μπορούν να μην επιτρέψουν σε άλλες μικρότερες να αντιγράψουν την πατέντα και να παραγάγουν το εμβόλιο ως Γενόσημο με μικρότερο κόστος.
Αυτό, δημιουργεί μία τεχνητή έλλειψη εμβολίου, από την οποία έχουν κέρδος μόνο οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες. Ζημιωμένοι θα βγουν οι φτωχοί λαοί που δεν θα καταφέρουν να το παραλάβουν σύντομα”.
ΘΑ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΣΤΗΝ COVAX Η PFIZER/BIONTECH;
Ούτε ή άλλη δομή του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, η Covax (Covid-19 Vaccine Global Access) ή αλλιώς η Παγκόσμια Πρόσβαση στο εμβόλιο, φαίνεται να λειτουργεί προς το παρόν. «Το ερώτημα είναι αν η Pfizer/biontech Θα δεχτεί να δώσει το εμβόλιο στην Covax. Το καλοκαίρι, η εταιρεία ανακοίνωσε ότι θα συμμετέχει. Εγώ προσωπικά δεν έχω κάποια πληροφορία ότι θα συμμετέχει ώστε να θέσει το εμβόλιο στην υπηρεσία της Covax προκειμένου να διανεμηθεί σε όλες τις χώρες”.
ΣΤΑΓΟΝΑ ΣΤΟΝ ΩΚΕΑΝΟ ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ ΤΟ 2020 ΚΑΙ ΤΟ 2021
Οι εταιρείες προβλέπουν ότι έχουν τη δυνατότητα παράδοσης έως και 50 εκατομμυρίων δόσεων εμβολίου στον κόσμο τέλη του 2020, ενώ εντός του 2021 εκτιμούν ότι μπορούν να παράξουν έως 1,3 δισεκατομμύρια δόσεις.
«Φανταστείτε ότι ο πληθυσμός της Ινδίας είναι 1,3 δις! Ο πληθυσμός της Κίνας είναι 1,4 δις! Είναι αδύνατο να το έχουν όλοι το εμβόλιο τον πρώτο χρόνο παραγωγής του κι αυτό είναι σαφές.
Γι’ αυτό θα υπάρξει μια μεταβατική περίοδος, με διατήρηση μέτρων προφύλαξης και κοινωνικών αποστάσεων, ακόμη και από τους εμβολιασμένους.
Θα αποδεσμευτούμε σταδιακά από τα Lockdown, θα ξεκινήσει να λειτουργεί η αγορά και η και οικονομία. Πιστεύω, ότι αυτό το μεταβατικό στάδιο θα διαρκέσει τουλάχιστον ένα χρόνο».
Η ΓΡΗΓΟΡΗ ΔΙΑΝΟΜΗ ΘΑ ΕΞΑΡΤΗΘΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑΣ
Σύμφωνα με τον καθηγητή Πολιτικής Καινοτομίας και Ανάπτυξης, η γρήγορη διανομή του εμβολίου, θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και από την ετοιμότητα του μηχανισμού που έχει δημιουργηθεί στις χώρες υποδοχής.
«Φανταστείτε ότι για να διανεμηθεί ένα εμβόλιο σε αυτήν την πρωτοφανή γεωγραφική έκταση, τα συστήματα Υγείας όλων αυτών των χωρών πρέπει να ανταπεξέλθουν σε επίπεδο logistics, άμεσα.
Στη Μεγάλη Βρετανία προετοιμαζόμασταν για μήνες για την ημέρα που θα ξεκινούσε ο εμβολιασμός. Σε επίπεδο υλικοτεχνικής υποδομής, ενημέρωσης των Υγειονομικών αλλά και των πολιτών».
Ο Θοδωρής Παπαϊωάννου δεν πιστεύει ότι η γρήγορη έγκριση του εμβολίου από την Μεγάλη Βρετανία πριν εκδοθεί εκείνη του Ευρωπαϊκού Οργανισμού αποτελεί μονομερή υποβάθμιση, ενόψει και της οριστικής εξόδου της χώρας από την Ευρωπαϊκή Οικογένεια. Αντιθέτως, πιστεύει ότι η έγκριση αυτή, δημιουργεί ένα θετικό υπόβαθρο προκειμένου να ακολουθήσουν κι άλλες χώρες.
info
Professor Theo Papaioannou is a political scientist and theorist with focus on politics of innovation and development. He received his BA in Politics and International Studies from the Panteion University of Social and Political Sciences of Athens, followed by an MA and DPhil in Social and Political Thought from the University of Sussex. Since the year 2000 he has worked as a Research Fellow at the University of Brighton and have taught at London South Bank University and the University of London. He also have advised research and development policy organisations in the United States, Canada, Central and Eastern Europe and South East Asia. He joined the Department of Development Policy and Practice (DPP) in October 2005. Since then he had led a number of research projects and served in various leadership positions, including that of Head of Department from July 2014 until July 2016. He is also Associate Editor of the Journal of International Development (JID).
