ΤΑ ΠΟΛΥΕΣΤΕΡΙΚΑ ΕΝΔΥΜΑΤΑ ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Καθηγητής Αντώνιος Πριμέντας

“oταν φοραμε κατι βαμβακερo εχουμε μηδαμηνη πιθανoτητα δερματικου προβληματος ειτε ειναι Α’ ειτε Β’ ποιοτητας.”

Εύλογα αναρωτιέται κανείς ποιοί είναι οι λόγοι επικράτησής του πολυεστερικού στην Παγκόσμια αγορά, εφόσον οι συνθετικές ίνες υστερούν.

Το πολυεστερικό ύφασμα επικράτησε κυρίως λόγω του χαμηλού κόστους παραγωγής του. Οι βιομηχανίες ένδυσης επωφελούνται από την υπερπαραγωγή πολυεστερικών ινών, καθώς πρόκειται για ένα συνθετικό προϊόν που παράγεται σε μεγάλες ποσότητες από τη βιομηχανία πετροχημικών. Οι καταναλωτές καθοδηγούνται μέσω των τάσεων της μόδας και των χαμηλότερων τιμών, με αποτέλεσμα να επιλέγουν συνθετικά προϊόντα, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις επιπτώσεις στην υγεία και την ποιότητα του ενδύματος.

Θα διαπιστώσετε κι εσείς, ότι όταν παρατηρείται μεγάλη ποσότητα εξαγωγής πετροχημικών υλικών, οι χημικές βιομηχανίες παραγωγής ινών δηλώνουν υπερεπάρκεια πολυεστερικών ινών και ως αποτέλεσμα η μόδα «οδηγείται» στην υιοθέτηση ανάλογων προϊόντων. Αντιστοίχως στις σπανιότερες περιπτώσεις που καταγράφεται πληθώρα παραγωγής ή στοκ, λόχου χάρη, λιναριού και πρέπει να διοχετευθεί στην αγορά, τότε η μόδα το υιοθετεί και σε συνδυασμό με μια περιβαλλοντική καμπάνια, προκύπτει ως το ανάλογο προσφερόμενο προϊόν για τον πελάτη.

Ποιες είναι οι θετικές ιδιότητες του μαλλιού και του βαμβακιού στο ένδυμα και κυρίως ποιος ο μηχανισμός απορροφητικότητας της υγρασίας.

Το μαλλί και το βαμβάκι διαθέτουν εξαιρετικές ιδιότητες που συμβάλλουν στην άνεση και την υγεία του δέρματος. Το μαλλί είναι μια «ζωντανή» ίνα που απορροφά την υγρασία από το περιβάλλον, δημιουργώντας ένα στρώμα αέρα που βοηθά στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματος. Το βαμβάκι, από την άλλη, είναι ιδιαίτερα απορροφητικό και επιτρέπει στο δέρμα να αναπνέει. Μη ξεχνάμε ότι οι παλαιότεροι, φορούσαν «μαλλο-βάμβακα» εσώρουχα. Συνδύαζαν δηλαδή την απορροφητικότητα του βαμβακιού και την θερμότητα του μαλλιού.

Το μαλλί δε, έχει τη δυνατότητα να απορροφάει διπλάσια ποσότητα υγρασίας από το βαμβάκι, αλλά δεν προσφέρει τα ανάλογα πλεονεκτήματα στην επαφή με το δέρμα. Κι αυτό συμβαίνει λόγω του φαινομένου “Prickle”, του τσιμπήματος δηλαδή που αισθάνονται κάποιοι στο δέρμα τους όταν το φορούν, το οποίο σχετίζεται με την πολύ λεπτή διάμετρο των άκρων των μάλλινων ινών που εξέχουν από το μάλλινο ένδυμα και ακουμπούν επάνω στην επιδερμίδα.

Ο άνθρωπος στην προσπάθειά του να μειώσει το κόστος των ινών και παράλληλα να μιμηθεί τις ιδιότητες των φυσικών ινών, δημιούργησε το νάιλον, τον πολυεστέρα τη βισκόζη κ.λπ. που ναι μεν είναι πολύ φθηνότερες από τις φυσικές ίνες, αλλά τελικά δημιουργούν προβλήματα στο σώμα και τον οργανισμό.

Έχει επικρατήσει μια άποψη ότι τα βαμβακερά εσώρουχα δεν έχουν καλή εφαρμογή λόγω μειωμένης ελαστικότητάς και δυνατότητας επαναφοράς μετά το πλύσιμο. Ισχύει αυτό;

Πρόκειται για μια εσφαλμένη αντίληψη. Στην πραγματικότητα, η ελαστικότητα δεν εξαρτάται από την ίνα αλλά από τη μέθοδο κατασκευής. Η ελαστικότητα του ενδύματος ώστε αυτό να ακολουθεί τη μορφολογία του κάθε σώματος, έχει λυθεί τα τελευταία πεντακόσια και πλέον χρόνια από την εφεύρεση της πλεκτομηχανής από τον William Lee. Η δομή της πλέξης και μόνο επιτυγχάνει την προσδοκώμενη εφαρμογή και άνεση χωρίς την ανάγκη χρήσης συνθετικών υφασμάτων, ενώ είναι δυνατόν να ενισχυθεί και με μικρές ποσότητες ελαστικών ινών, όπως η ελαστάνη, για ακόμη καλύτερο αποτέλεσμα. Σκεφτείτε ότι η δομή ενός πλεκτού υφάσματος, παρέχει πολύ μεγαλύτερη ελαστικότητα σε σχέση με ένα «σταθερό», ή ένα υφαντό ύφασμα. Στην πλεκτομηχανή, είτε χρησιμοποιήσουμε ίνες φυσικού πολυμερούς, είτε συνθετικού πολυμερούς είτε φυτικές ή ζωικές ίνες, το παραγόμενο προϊόν θα έχει περίπου την ίδια ελαστικότητα.

Γιατί το βαμβακερό ύφασμα, ανεξαρτήτως ποιότητας, θεωρείται καλύτερο από το πολυεστερικό. Είναι όλες οι ποιότητες των βαμβακερών ενδυμάτων και κυρίως εσωρούχων, κατάλληλες;

Το βαμβακερό ύφασμα, ακόμη κι αν είναι χαμηλότερης ποιότητας, είναι πάντα προτιμότερο από το πολυεστερικό, διότι δεν προκαλεί ερεθισμούς στο δέρμα και επιτρέπει τη φυσική αναπνοή του σώματος. Όταν επιλέγουμε βαμβακερό, έχουμε την ίδια ακριβώς μηδαμινή πιθανότητα δερματικού προβλήματος είτε αυτό είναι είναι Α’ είτε είναι Β΄ποιότητας.

Ωστόσο, η ποιότητα του βαμβακιού διαφέρει ανάλογα με την προέλευσή του. Για παράδειγμα, το βαμβάκι των νησιών της Καραϊβικής θεωρείται το κορυφαίο, ενώ το βαμβάκι από τον αμερικανικό ή τον αιγυπτιακό σπόρο έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά σε μήκος και πάχος των ινών.

Υπάρχουν τέσσερις κατηγορίες βαμβακιού :

– >  Aπό τον αμερικανικό σπόρο ο οποίος καλύπτει πάνω από το 60% της Παγκόσμιας παραγωγής και τον οποίο καλλιεργεί και η Ελλάδα και είναι γενετικά τροποποιημένος. Το μήκος της ίνας του είναι περίπου 28 χιλιοστά και είναι λεπτό.

– >  Από  τον αιγυπτιακό σπόρο, το οποίο είναι μακρύτερο και έχει περίπου το ίδιο πάχος με το Αμερικανικό.

– >  Από τον Ινδικό σπόρο, που είναι κοντύτερο από το Αμερικανικό αλλά είναι πιο παχύ και με περισσότερη κυτταρίνη και δημιουργεί καλύτερης ποιότητας υφάσματα.

– >  Από τον σπόρο των νησιών της Καραϊβικής, που θεωρείται ότι δίνει το καλύτερο βαμβάκι στον κόσμο καθώς έχει πολύ μεγάλο μήκος και είναι εξαιρετικά λεπτό.

Η προσεκτική επιλογή βαμβακερών προϊόντων τα οποία φέρουν πιστοποίηση ελεγχόμενων χημικών επεξεργασιών στο πλαίσιο των ευρωπαικών κανόνων, μειώνει τους πιθανούς κινδύνους και διασφαλίζει τη μέγιστη άνεση και ασφάλεια για τον καταναλωτή.