ΠΩΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΙΒΩΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ DNA

Μοιάζει με σύγχρονη κιβωτό του ανθρώπινου DNA… Ένα σενάριο βγαλμένο από το βιβλίο “Η Διαθήκη του Άνθρωπου” (The Last and First Men) του Olaf Stapledon, όπου ανθρώπινοι πολιτισμοί αναγεννώνται και καταρρέουν ξανά και ξανά μέσα σε δισεκατομμύρια χρόνια.  Η ανθρωπότητα αποθηκευμένη σε έναν σχεδόν άφθαρτο κρύσταλλο, έτοιμη να αναβιώσει ανά πάσα στιγμή από τις στάχτες της. Ίσως δεν είμαστε και πολύ μακριά…

Ο ΚΡΥΣΤΑΛΛΟΣ “ΚΙΒΩΤΟΣ” ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΓΟΝΙΔΙΩΜΑΤΟΣ

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον κατάφεραν να αποθηκεύουν το ανθρώπινο γονιδίωμα σε έναν «5D κρύσταλλο μνήμης».

Πρόκειται για έναν κρύσταλλο, μεγέθους νομίσματος, που περιέχει όλα τα δεδομένα του ανθρώπινου DNA, δηλαδή 3 δισεκατομμύρια γράμματα που κωδικοποιούν τη ζωή μας. Η τεχνολογία αυτή βασίζεται σε ένα συνθετικό υλικό που μιμείται τον χαλαζία, καθιστώντας τον κρύσταλλο ανθεκτικό σε ακραίες θερμοκρασίες, κοσμική ακτινοβολία και πίεση. Οι κρύσταλλοι μπορούν να αντέξουν θερμοκρασίες που φτάνουν έως και 1.000 βαθμούς Κελσίου και πίεση 10 τόνων ανά τετραγωνικό εκατοστό, όπως επίσης μπορούν να βγουν αλώβητοι από την κοσμική ακτινοβολία, στοιχεία που τους καθιστούν ιδανικούς για μακρινά διαστημικά ταξίδια. Οι επιστήμονες προβλέπουν ότι ο κρύσταλλος θα μπορούσε να διατηρήσει αυτά τα δεδομένα για εκατομμύρια χρόνια, πιθανότατα και περισσότερα από τη ζωή του σύμπαντος!
Το μόνο πρόβλημά μας είναι ότι σήμερα δεν διαθέτουμε την τεχνολογία αναβίωσης ενός είδους από ένα και μόνο γονιδίωμα, αν και οι ερευντές πιστεύουν ότι στο μέλλον θα είναι εφικτό. Οπότε, μια εξελιγμένη μορφή ζωής – είτε από τη Γη είτε από κάποιον άλλο πλανήτη – θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτές τις πληροφορίες για να επαναφέρει την ανθρωπότητα ή να κατανοήσει τη δομή της ζωής στη Γη.
Ο κρύσταλλος, που τώρα είναι αποθηκευμένος στο αρχείο Memory of Mankind σε ένα αυστριακό αλατωρυχείο, θεωρείται χρονοκάψουλα ανθρώπινης γνώσης και γενετικής κληρονομιάς.

Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ

Για να αποθηκεύσουν τις πληροφορίες στον κρύσταλλο, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν λέιζερ, ώστε να εγγράψουν δεδομένα σε εκατομμύρια γραμμές πλάτους 20 νανομέτρων, σε μια πενταδιάστατη μήτρα που περιλαμβάνει δύο οπτικές διαστάσεις και τρεις χωρικές συντεταγμένες.
Κάτι παρόμοιο είχε επιτευχθεί το 2016, όταν με τον ίδιο τρόπο καταγράφηκαν στον κρύσταλλο κείμενα όπως η Μάγκνα Κάρτα, η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και η Βίβλος του Βασιλιά Ιακώβου. Οι μεγαλύτεροι κρύσταλλοι μπορούν να αποθηκεύσουν έως και 360 terabytes δεδομένων, κάτι που αντιστοιχεί σε περισσότερα από 5.000 iPhones.
Η ομάδα κωδικοποίησε ολόκληρο το ανθρώπινο γονιδίωμα χρησιμοποιώντας τα τέσσερα γράμματα που αντιπροσωπεύουν τα νουκλεοτίδια του DNA: A (αδενίνη), C (κυτοσίνη), G (γουανίνη) και T (θυμίνη). Σύμφωνα με το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας του Ανθρώπινου Γονιδιώματος, το συνολικό μήκος του, είναι περίπου 3 δισεκατομμύρια γράμματα.

Παρόλο που οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτή η «χρονική κάψουλα DNA» θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να αναβιώσει η ανθρωπότητα, όταν το επιτρέψουν οι τεχνολογικές συνθήκες, υπάρχουν σκεπτικιστές που αμφισβητούν τη σκοπιμότητα αυτής της προσέγγισης. Ωστόσο, η αποθήκευση του ανθρώπινου γονιδιώματος σε ένα τέτοιο υλικό είναι ένα σημαντικό βήμα προς τη μακροχρόνια διατήρηση των δεδομένων, με πιθανές εφαρμογές σε διαστημικά ταξίδια και άλλες ακραίες συνθήκες. Επιπροσθέτως το εγχείρημα, θα μπορούσε να συμβάλει στην προστασία και διατήρηση ειδών που απειλούνται από εξαφάνιση, ανοίγοντας νέους ορίζοντες για τη βιολογία και την προστασία του περιβάλλοντος.