ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΙΟ ΕΥΑΛΩΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΛΩΠΕΚΙΑ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ COVID

Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΛΩΠΕΚΙΑΣ ΑΥΞΗΘΗΚΕ ΚΑΤΑ 66% ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ LONG COVID

Οι ερευνητές ανέλυσαν τα δεδομένα από δύο μεγάλες εθνικές βάσεις, το κορεατική K-COV-N και την ιαπωνική JMDC, με συνολικό δείγμα άνω των 22 εκατομμυρίων ατόμων. Επικεντρώθηκαν στη σχέση μεταξύ της λοίμωξης από τον SARS-CoV-2 και της ανάπτυξης αλωπεκίας, γνωστής και ως alopecia areata (AA). Πρόκειται για μια αυτοάνοση διαταραχή που προκαλεί την ξαφνική απώλεια μαλλιών σε ορισμένα σημεία του τριχωτού της κεφαλής.
Τα ευρήματα της μελέτης ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακά. Ύστερα από αντιστοίχιση παραγόντων όπως η ηλικία, το φύλο και η σοβαρότητα της λοίμωξης, διαπιστώθηκε ότι όσοι είχαν νοσήσει από COVID-19 είχαν αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν αλωπεκία σε σχέση με εκείνους που δεν είχαν νοσήσει. Συγκεκριμένα, η μελέτη έδειξε ότι ο κίνδυνος εμφάνισης αλωπεκίας αυξήθηκε κατά 66% σε ασθενείς με COVID-19, και παρέμεινε αυξημένος έως και 6 μήνες μετά τη λοίμωξη.

ΠΟΙΕΣ ΟΜΑΔΕΣ ΔΙΑΤΡΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΙΝΔΥΝΟ

Αν και ο κίνδυνος αυξάνεται γενικά για όσους έχουν νοσήσει από τον ιό, διαπιστώθηκε ότι ορισμένες υποομάδες του πληθυσμού κινδυνεύουν περισσότερο να εμφανίζουν την αυτοάνοση διαταραχή.
Γυναίκες, η πιο Ευάλωτη Ομάδα
Οι γυναίκες φαίνεται να διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης αλωπεκίας μετά τη λοίμωξη από COVID-19, σε ποσοστό 91% (αHR, 1.91; 95% CI, 1.47-2.50) για τις γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες. Αυτό υποδηλώνει ότι οι γυναίκες είναι πιο ευάλωτες στην εμφάνιση της συγκεκριμένης παρενέργειας της ασθένειας, ενδεχομένως λόγω διαφορών στη βιολογία του ανοσοποιητικού συστήματος ή άλλων άγνωστων προς το παρόν, παραγόντων.
Αυξημένος Κίνδυνος για Άτομα 40-59 Ετών
Μια άλλη σημαντική ομάδα που εμφανίζει αυξημένο κίνδυνο είναι τα άτομα ηλικίας 40-59 ετών. Η μελέτη έδειξε ότι οι νοσούντες αυτής της ηλικιακής ομάδας, έχουν υπερδιπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης αλωπεκίας σε σύγκριση με νεότερους ή μεγαλύτερους ασθενείς σε ποσοστό 95%. Αυτό μπορεί να σχετίζεται με το γεγονός ότι στη μέση ηλικία το ανοσοποιητικό σύστημα υποβάλλεται σε αλλαγές που σε συνδυασμό με τον Covid-19 μπορεί να ενισχύσουν την ευπάθεια σε αυτοάνοσα νοσήματα, όπως η αλωπεκία. Επίσης, τα άτομα αυτής της ηλικιακής ομάδας είναι συχνά πιο εκτεθειμένα σε στρεσογόνους παράγοντες, οι οποίοι μπορεί να επιδεινώσουν τέτοιες καταστάσεις.
Ο κίνδυνος αλωπεκίας ήταν υψηλότερος για τις γυναίκες, ιδιαίτερα αυτές ηλικίας 40-59 ετών, αλλά και σε εκείνους που νοσηλεύτηκαν σε ΜΕΘ ή δέχθηκαν οξυγονοθεραπεία.

ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΠΟΣΟΣΤΩΝ ΑΛΩΠΕΚΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΕΝΟΥΣ

Ένα από τα πιο ενθαρρυντικά ευρήματα της μελέτης ήταν η προστατευτική επίδραση του εμβολιασμού. Οι ασθενείς που είχαν λάβει δύο ή περισσότερες δόσεις του εμβολίου κατά της COVID-19 πριν από τη λοίμωξη, είχαν σημαντικά μειωμένο κίνδυνο να εμφανίσουν αλωπεκία. Συγκεκριμένα, η πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας μειώθηκε κατά περίπου 67%. Αυτό υπογραμμίζει τη σημασία του εμβολιασμού όχι μόνο για την αποφυγή της σοβαρής λοίμωξης, αλλά και για τη μείωση των μακροπρόθεσμων επιπλοκών της COVID-19.

Ο COVID-19 “ΞΕΚΛΕΙΔΩΝΕΙ” ΑΥΤΟΑΝΟΣΑ

Η εμφάνιση της αλωπεκίας μετά από COVID-19 αποτελεί ένα παράδειγμα της ευρύτερης επίδρασης του ιού στα αυτοάνοσα νοσήματα. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι ο SARS-CoV-2 μπορεί να ενεργοποιήσει ή να επιδεινώσει υπάρχουσες αυτοάνοσες διαταραχές, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα και ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος. Η αλωπεκία, ως αυτοάνοση διαταραχή, εντάσσεται σε αυτό το πλαίσιο. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η ισχυρή ανοσολογική απόκριση που προκαλεί ο ιός μπορεί να ενεργοποιήσει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος να επιτεθούν στους ίδιους τους θύλακες των τριχών, προκαλώντας απώλεια μαλλιών.

Αν και η μελέτη αυτή παρείχε σημαντικά στοιχεία για τη σχέση μεταξύ COVID-19 και αλωπεκίας, υπάρχουν ορισμένοι περιορισμοί. Καταρχάς, η έρευνα διεξήχθη κυρίως σε ασιατικούς πληθυσμούς με συγκεκριμένο γενετικό υπόβαθρο και κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Αυτό σημαίνει ότι τα ευρήματα μπορεί να μην είναι άμεσα γενικεύσιμα σε άλλους πληθυσμούς. Επίσης, η μελέτη βασίστηκε σε δεδομένα από ασφαλιστικές αξιώσεις, πράγμα που περιορίζει την τεκμηρίωση της διάγνωσης της νόσου. Ωστόσο, τα αποτελέσματα παρέχουν μια ισχυρή βάση για περαιτέρω έρευνα σε διαφορετικούς πληθυσμούς και συνθήκες, όπως επίσης και για την διερεύνηση της επίδρασης της COVID-19 σε άλλες αυτοάνοσες διαταραχές.
Τα ευρήματα της μελέτης θεωρούνται σημαντικά αν και απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση της σχέσης COVID19 και αλοπεκίας. Καθώς όμως συνεχίζουμε να μαθαίνουμε περισσότερα για τις ασθένειες με τις οποίες εκδηλώνεται ο Long COVID, οι γιατροί τώρα γνωρίζουν ότι μεταξύ άλλων μπορούν να ελέγχουν μακροπρόθεσμα τους ασθενείς τους για τυχόν σημάδια αλωπεκίας, ειδικά σε γυναίκες και άτομα που παρουσίασαν σοβαρή λοίμωξη. Με τη νέα μελέτη επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά και ο ρόλος των εμβολίων ως μέσο πρόληψης, αλλά και ελαχιστοποίησης των μακροπρόθεσμων επιπτώσεών της.