ΑΝΑΚΑΛΥΦΘΗΚΑΝ ΑΥΤΟΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΟΒΟΛΕΣ
Επιτίθενται και στο εμφυτευμένο έμβρυο κατά την εξωσωματική γονιμοποίηση
Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Κόμπε στην Ιαπωνία ανακάλυψαν ένα νέο είδος αυτοαντισωμάτων, τα οποία φαίνεται να ευθύνονται για τις αλεπάλληλες αποβολές, σε ορισμένες γυναίκες. Αυτά τα αντισώματα, που επιτίθενται στον ίδιο τον οργανισμό των γυναικών αυτών, είναι υπεύθυνα για περίπου το 20% των περιπτώσεων απώλειας εγκυμοσύνης.
Συγκεκριμένα, η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής τον καθηγητή Τανιμούρα Κέντζι, βρήκε ότι οι γυναίκες που έφεραν αυτά τα αντισώματα και ακολούθησαν θεραπεία, είχαν ποσοστό επιτυχούς ολοκλήρωσης της εγκυμοσύνης που άγγιξε το 87%, σε σύγκριση με το 50% των γυναικών που δεν έλαβε θεραπεία. Επιπλέον, οι γυναίκες που μπήκαν σε πρόγραμμα θεραπείας είχαν σημαντικά μειωμένο κίνδυνο επιπλοκών, από 50% σε μόλις 6%, στην εγκυμοσύνη τους.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΥΠΟΤΡΟΠΙΑΖΟΥΣΑ ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ;
Η απώλεια δύο ή περισσότερων εγκυμοσυνών χωρίς προφανή αιτία, αποτελεί ένα εξαιρετικά στρεσογόνο και οδυνηρό φαινόμενο για τις γυναίκες και τις οικογένειές τους, καθώς οι αποβολές επαναλαμβάνονται χωρίς σαφή λόγο. Για πολλές γυναίκες, δεν υπάρχει εμφανής ιατρική αιτία που να εξηγεί τις αποβολές, γεγονός που δυσχεραίνει την επιλογή κατάλληλης θεραπείας. Η αιτία, ή μια από τις αιτίες που μπορεί να συμβαίνει αυτό, σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, αφορά αντισώματα τα οποία επιτίθενται στον οργανισμό της γυναίκας, προκαλώντας τελικά την απώλεια της εγκυμοσύνης.
Η ΑΝΑΚΑΛΥΨΗ ΝΕΩΝ ΑΥΤΟΑΝΤΙΣΩΜΑΤΩΝ “ΚΛΕΙΔΙ” ΓΙΑ ΜΕΙΩΣΗ ΤΩΝ ΑΠΟΒΟΛΩΝ
Τα αυτοαντισώματα που ανακάλυψαν οι επιστήμονες στοχεύουν ένα μόριο που ονομάζεται β2-γλυκοπρωτεΐνη I (β2-GPI), το οποίο είναι γνωστό ότι εμπλέκεται σε διάφορες αυτοάνοσες ασθένειες. Διαπίστωσαν λοιπόν ότι αυτά τα αντισώματα είναι δυνατόν να επιτίθενται και στους ιστούς της μητέρας, προκαλώντας επιπλοκές στην εγκυμοσύνη και αποβολές.
Η ανακάλυψη αυτή έγινε κατά τη διάρκεια μιας διετούς μελέτης που περιλάμβανε 47 γυναίκες με ιστορικό υποτροπιάζουσας απώλειας εγκυμοσύνης. Οι επιστήμονες ανέλυσαν το αίμα των γυναικών για την παρουσία των συγκεκριμένων αντισωμάτων, εντοπίζοντάς τα στο 20% των περιπτώσεων.
ΤΑ ΑΥΤΟΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ ΕΜΠΛΕΚΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΓΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗΣ
Ο καθηγητής Τανιμούρα και η ερευνητική του ομάδα συνεχίζουν να μελετούν τον ρόλο των συγκεκριμένων αντισωμάτων τόσο στην εγκυμοσύνη, όσο και σε άλλες καταστάσεις. Εκτός από την υποτροπιάζουσα απώλεια εγκυμοσύνης, τα αυτοαντισώματα αυτά φαίνεται να εμπλέκονται σε προβλήματα υπογονιμότητας και αποτυχίας εμφύτευσης εμβρύου κατά τη διάρκεια εξωσωματικής γονιμοποίησης. Επιπλέον, υπάρχουν ενδείξεις ότι τα αντισώματα αυτά αυξάνουν τον κίνδυνο θρόμβωσης στις γυναίκες με συστηματικά ρευματικά νοσήματα.
Η “ΓΝΩΡΙΜΗ” ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Μετά την ανακάλυψη των αντισωμάτων, οι επιστήμονες θέλησαν να δοκιμάσουν μια θεραπεία που είναι ήδη γνωστή για την αντιμετώπιση άλλων αυτοάνοσων καταστάσεων. Η θεραπεία περιλάμβανε τη χορήγηση χαμηλής δόσης ασπιρίνης ή ηπαρίνης, δύο φαρμάκων που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη μείωση του κινδύνου θρόμβωσης.
Από τις 47 γυναίκες που συμμετείχαν στη μελέτη, οι 39 έλαβαν τη θεραπεία. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά: το 87% των γυναικών που έλαβαν τη θεραπεία είχαν επιτυχή εγκυμοσύνη, ενώ το ποσοστό αυτό ήταν μόλις 50% για τις γυναίκες που δεν έλαβαν θεραπεία. Επιπλέον, οι επιπλοκές στην εγκυμοσύνη μειώθηκαν δραματικά σε αυτές που έλαβαν θεραπεία, από 50% σε 6%.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η μελέτη είχε σχετικά μικρό αριθμό συμμετεχόντων, ωστόσο τα αποτελέσματα είναι πολύ ενθαρρυντικά και δείχνουν ότι η συγκεκριμένη θεραπεία μπορεί να είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική για γυναίκες με αυτά τα αντισώματα.
Εάν οι έρευνες επιβεβαιώσουν τα ευρήματα, η νέα θεραπεία θα μπορούσε να εφαρμοστεί ευρύτερα, προσφέροντας ελπίδα σε ακόμη περισσότερες γυναίκες που αντιμετωπίζουν προβλήματα στην επίτευξη ή τη διατήρηση της εγκυμοσύνης. Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι στο μέλλον θα μπορούν να αναπτύξουν ακόμα πιο στοχευμένες θεραπείες, υποστηρίζοντας την εγκυμοσύνη και σε γυναίκες με διαπιστωμμένα αυτοάνοσα προβλήματα, καθιστώντας εφικτή την αντιμετώπιση προβλημάτων που μέχρι πρότινος θεωρούνταν άλυτα.
INFO
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο : frontiersin